

ماءالشعیر شیشه ای کلاسیک Heineken هاینیکن 330 میلی لیتر
98,000 20%
78,000 تومان
ماءالشعیر کلاسیک هاینیکن 330 میلی لیتر
ماءالشعیر کلاسیک هاینیکن 330 میلی لیتر؛ “Heineken” معروف ترین مارک ماءالشعیر هلندی است که تولید آن به اواسط قرن نوزدهم برمی گردد. بررسی های مثبت در مورد ماءالشعیر Heineken آن را به عنوان مارک یک در میان محصولات ماءالشعیر در رده متوسط قیمت قرار داده است – نه تنها در خانه ، بلکه در بسیاری از کشورها ، از جمله روسیه ، ایالات متحده آمریکا و حتی جمهوری چک. تاریخچه ، تولید کنندگان و بررسی های ماءالشعیر معروف در این مقاله بیشتر است.
هینیکن (هاینیکن) صفر درصد یکی از پرفروش ترین و محبوب ترین ماشعیر های اروپایی در کشورهای مختلف جهان است.
تاریخ تاسیس
شرکت ماءالشعیر سازی هاینکن توسط جرارد آدریان هاینکن در سال 1864 تاسیس شد. پسر یک خانواده متمول آمستردام ، در سن 22 سالگی ، خودش یک کارخانه ماءالشعیرسازی به نام Haystack خرید. در ابتدا او به تولید آلی مشغول بود ، اما در سال 1869 شروع به تهیه ماءالشعیر مخمر کلاسیک کرد. در سال 1874 ، به لطف فروش خوب و محبوبیت روزافزون ماءالشعیر، جرارد هاینکن دومین کارخانه ماءالشعیرسازی را در روتردام افتتاح کرد. نزدیکترین ماءالشعیر تحت این مارک به طعم کلاسیک مدرن در سال 1886 ظاهر شد ، زمانی که یک دکتر الیون ، دانشجوی لوئیس پاستور ، یک “Heineken Yeast Category A” منحصر به فرد ایجاد کرد – تا به امروز این مخمر یکی از مواد اصلی در ترکیب ماءالشعیر فرقه است. عکس زیر جرارد آدریان هاینکن است.
در سال 1917 ، جرارد آدریان مدیریت شرکت را به پسرش هنری پیر هینکن واگذار کرد. او 23 سال سمت اصلی را بر عهده داشت و سپس 11 سال دیگر به سادگی در تمام امور این برند شرکت کرد. این او بود که روش هایی را برای حفظ کیفیت ثابت ماءالشعیر در طول تولید در مقیاس بزرگ توسعه داد. پس از پایان جنگ جهانی اول ، هنری پیر فهمید که نیاز به صادرات ماءالشعیر است – بنابراین هاینکن اولین ماءالشعیر خارجی بود که پس از لغو ممنوعیت در ایالات متحده ظاهر شد.
در سال 1940 ، پسر هنری پیر ، آلفرد هنری ، ملقب به “فردی” ، رئیس شرکت را به عهده گرفت. وی محرک قدرتمندی برای ادامه گسترش جهانی هاینهکن بود و پس از ترک مدیریت در سال 1989 ، تا زمان مرگ در سال 2002 همچنان به طور فعال در شرکت شرکت داشت. یکی از استراتژی های فردی ، زنجیره نسبتاً جدیدی از خرید کارخانه های رقیب در آن زمان با تعطیلی بعدی آنها بود – به این ترتیب Heineken قیمت سهام خود را افزایش داد.